Rick,
Mooie weergave van een activiteit die ik “programmeren” noem :). Je laat de software vanuit de requirements ‘groeien’. Ik denk persoonlijk niet dat een dynamische taal hiervoor nodig is (maar dat ligt waarschijnlijk aan mijn relatieve bekendheid met talen als Java/C#).
Wat ik hiervan een heel interessant bijverschijnsel vind is dat ik vermoed (maar ik kan dat wederom niet onderbouwen) dat je als je deze methode op een goede manier toepast je niet globaal zou hoeven modelleren; alleen locaal in je code per user story. Je model ontstaat vanzelf vanuit de implementatie. Het begint bijna op een rule-engine te lijken…
Toevallig ben ik wel bezig om een meer expliciet stappenplan / algoritme op te tekenen dat als kapstok kan dienen om dit soort requirements (user stories) om te zetten in code. De expliciete uitwerking (zal wel weer C# worden ;)) is wellicht een interessante om te gaan vergelijken met een ander platform? Ik kom erop terug :). Coole post.